برای شما بیش از 70 تکسچر مخصوص تایپوگرافی و کالیگرافی آمده کرده ایم که می توانید آنها را دانلود کنید در ادامه توضیحاتی در خصوص تایپوگرافی آماده کرده ایم

تایپوگرافی هنر و فن حروف‌چینی (حروف‌نگاری) برای نمایش زبان است. هنر چیدمان حروف برای زبان تصویری. تقویت ویژگی بصری حروف و نزدیک کردن نوشتار به وجه تصویری. چینش حروف شامل حالت قلم، پوینت، مقدمه (فاصلهٔ خط) می‌شود.^[۲]امروزه کار چاپ پوسترها و تبلیغات را تیپوگرافیها انجام می‌دهند.

معانی مختلفی برای واژه تایپوگرافی در لغت نامه می‌توانید پیدا کنید. چند تای آنها را در زیر می‌بینید:

1. تایپوگرافی، هنر چیدمان تایپ، برای رسیدن به یک زبان تصویری است.
2. تایپو گرافی، هنر پردازش متن، برای رسانه‌های چاپی است.
3. تایپو گرافی عبارت است از انتخاب و طرح‌ریزی تایپ برای چاپ.

اما به صورت جامع تر می‌توان گفت تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می‌کوشد با تغییر عناصر متن، مثل اندازه، فاصله حروف، شکل حروف، فاصله خطوط، پاراگراف بندی و مواردی از این دست زبان بصری برای تایپ به وجود آورد. تایپوگرافی در طیف گسترده‌ای از امور هنری، مثل ساخت تیتراژ فیلم، طراحی گرافیک، طراحی کتاب‌های کمیک، طراحی مالتی مدیا و… کاربرد دارد. آموزش تایپوگرافی با خطاطی و دست‌نویس تفاوت دارد، هر چند طراح تایپ می‌تواند از خط و دست‌نویس نیز برای تایپوگرافی بهره ببرد.

تایپوگرافی در ایران

داستان تایپوگرافی و تعاریف آن وقتی به ایران می‌رسد جالب می‌شود. تایپو گرافی جز پدیده‌های بحث‌برانگیز در محافل گرافیکی ایراناست.

ایران پیشینه‌ای قوی و کهن در زمینه کار با خط دارد. هنرمندان ایرانی در طی صدها سال تاریخ خوشنویسی نشان داده‌اند که خط را می‌شناسند و می‌دانند که چطور باید آن را زیبا و خوش به کار بگیرند. برخوردی که ما با تایپوگرافی در ایران داریم، نمی‌تواند تابع برخوردی باشد که در غرب با مقوله خط دارند. از این رو جنبش‌های بومی در زمینه تایپوگرافی در ایران پدید آمده و شکل گرفتند.

کمتر کسی را می‌توان یافت که در حیطهطراحی گرافیک مشغول به کار باشد و از تأثیر تایپوگرافی در رفتار و فرهنگ طراحی در ایران بی‌خبر باشد. رابطه تایپ و تصویر در ده سال اخیر همواره جز بحث‌های مهم بوده است. دوسالانه گرافیک تهران یک رویداد بین الملی و مهم در جامعه گرافیک است. در حاشیه نهمین دوره از این دوسالانه نشستی تحت عنوان” تایپوگرافی” برگزار شد.

تعریفی که ما از تایپو گرافی در ایران می‌توانیم ارائه کنیم، با کشورهای دیگر کمی متفاوت است. در کشورهای غربی به کاری تایپوگرافی اطلاق می‌شود که فقط از حروف تایپی در آن اثر گرافیگی استفاده شده باشد، اما در ایران، خصوصاً در چند سال اخیر، که بحث «تایپوگرافی» بیشتر مورد توجه طراحان قرار گرفته و آثار زیادی را با این ذهنیت شاهد هستیم، می‌بینیم که نمی‌توانیم تعریف ایرانی به آن صورت از آن ارائه کنیم.

در نمایشگاه‌های مختلف تایپو گرافی شاهد قرار گرفتن انواع کارها در کنار هم، برای به وجود آمدن اثر «تایپوگرافی» هستیم، مانند: حروف تایپی، حروف طراحی‌شده با دست، کارگرافی (خوشنویسی و انواع آن) و … در کنار تصویر (تصویرسازی، عکس و…) که همهٔ این‌ها در کشورهای صاحب‌سبک، تعاریف خاص خودشان را دارند، ولی شاید بتوان از این کارها به تعریفی تقریبی از اصطلاح «تایپوگرافی ایرانی» برسیم